Na początek fragment definicji z wszechwiedzącej Wikipedii. Ale już niebawem kilka innych opracowań dotyczących betonu komórkowego.
Beton komórkowy (ang. AAC – Aerated Autoclaved Concrete lub ACC – Autoclave Cellular Concrete) jest to materiał budowlany, rodzaj lekkiego betonu otrzymywanego poprzez wprowadzenie gazu, zwykle powietrza pod odpowiednim ciśnieniem do plastycznej mieszanki cementowej, w wyniku czego powstają w nim jednorodne pory, zwane komórkami.
Istnieją dwie metody wprowadzania powietrza: przez reakcję chemiczną – najczęściej proszek aluminiowy wprowadzony do cementu (gazobeton) lub przez dodanie do mieszanki czynnika pianotwórczego, który wprowadza pęcherzyki podczas mieszania przy dużej prędkości (pianobeton). Beton komórkowy wykazuje wysoką odkształcalność cieplną i wilgotnościową oraz wysoki skurcz (zmiana objętości). Cała definicja tutaj.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz